امروزه از کارت های شناسائی در ابعاد گسترده  و به منظور اهداف مختلفی استفاده می گردد. تشخيص  سن افراد ، شناسائی افراد برای اعطای مجوز دستيابی به مراکز داده  و يا ارائه خدماتی خاص متناسب با سطح دستيابی تعريف شده به افراد ، نمونه هائی از کاربرد کارت های شناسائی است . هر سازمان و يا موسسه برای ارائه خدمات خاص خود تابع مجموعه سياست هائی بوده  که  برای ارائه آنان نيازمند اطمينان از رعايت سياست های اعلام شده توسط افراد متقاضی می باشد. با استفاده از کارت شناسائی ، هويت افراد بررسی و پس از تائيد ، امکان ارائه خدمات به آنان فراهم می گردد. بديهی است در صورت جعل کارت های شناسائی ،زمينه استفاده از آنان به منظور انجام عمليات مخرب و خلاف قانون فراهم می گردد.در اين راستا لازم است ، مراکز صادر کننده کارت شناسائی بر اساس يک فرآيند معتبر اقدام به صدور کارت شناسائی نموده و در ادامه از مکانيزم های ساده برای بررسی صحت اطلاعات موجود بر روی کارت استفاده نمايند.
همزمان با تحولات جهانی در عرصه امنيت اطلاعات و فضای جديدی که اينترنت فراروی مراکز ارائه دهنده خدمات گشوده است ، ضرورت استفاده از کارت های شناسائی هوشمند ، بيش از گذشته احساس می شود . در اين نوع کارت ها ، اطلاعات مربوط به صاحب کارت بر اساس يک مدل رمزنگاری ،  رمز شده و  با استفاده از مکانيزم های خاصی بر روی کارت  ذخيره می گردد . با توجه به تجارب موجود در زمينه شناسائی افراد بر اساس امضای ديجيتالی ، سعی شده است که در رويکرد فوق از تجارب فوق استفاده شده و با تلفيق آنان با پارامترهای بيومتريک ، کارت های شناسائی هوشمند ايجاد گردد .